W świetle przepisów ustawy Prawa restrukturyzacyjnego art. 65 ust. 2 wskazuje pod pojęciem wierzyciela osobę uprawnioną do żądania od dłużnika świadczenia. A wierzycielem osobistym jest podmiot, któremu przysługuje wierzytelność bezsporna, oraz który został wskazany przez dłużnika w spisie wierzycieli załączonym do wniosku restrukturyzacyjnego lub którego wierzytelność została stwierdzona tytułem egzekucyjnym, bądź też wierzyciela, który został umieszczony w spisie wierzytelności.
Nie należy natomiast do tej kategorii wierzyciel, w stosunku do którego dłużnik jest jedynie dłużnikiem rzeczowym.
Na gruncie Prawa restrukturyzacyjnego również możemy wymienić kategorie wierzytelności spornych, tj. te wierzytelności, które dłużnik kwestionuje co do istnienia lub zakresu. Wierzyciele posiadający wierzytelności sporne mogą stać się uczestnikami postępowania restrukturyzacyjnego, jeśli uprawdopodobnią swoją wierzytelność oraz zostaną dopuszczeni do uczestnictwa w postępowaniu przez sędziego-komisarza.
W spisie umieszcza się zarówno wierzytelności pieniężne, jak i niepieniężne. Wierzytelność niepieniężną umieszcza się w spisie wierzytelności w sumie pieniężnej według jej wartości z dnia poprzedzającego dzień otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego. Decyduje data powstania wierzytelności, a nie jej wymagalność, ponieważ nie jest istotne, czy wierzytelność jest wymagalna.
W postępowaniu restrukturyzacyjnym mogą uczestniczyć także wierzyciele posiadający na dzień jego otwarcia wierzytelności jeszcze niewymagalne.
Spis wierzytelności jest sporządzany po otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego przez nadzorcę na podstawie ksiąg rachunkowych, innych dokumentów dłużnika, wpisów w księgach wieczystych oraz rejestrach. W spisie wierzytelności odrębnie umieszcza się te wierzytelności, które są objęte układem z mocy prawa oraz te, których objęcie układem wymaga zgody wierzyciela.
W każdym spisie są zamieszczane następujące informacji:
1) oznaczenie wierzyciela;
2) sumę wierzytelności i sumę, według której będzie obliczany głos wierzyciela w głosowaniu nad układem;
3) informację o istnieniu i rodzaju zabezpieczenia wierzytelności;
4) informację, czy wierzycielowi przysługuje prawo potrącenia;
5) dla wierzytelności, które są objęte układem za zgodą wierzyciela, informację, czy wierzyciel wyraził zgodę na objęcie wierzytelności układem;
6) sumę wszystkich wierzytelności umieszczonych w spisie wierzytelności.
Jeżeli wierzytelność nie została uwzględniona w spisie wierzytelności, to nie stanowi to przeszkody do jej dochodzenia we właściwym trybie. Tym samym nieobjęcie wierzytelności w spisie nie ma żadnego znaczenia dla jej istnienia i możliwości realizacji.
Wierzyciele głosują sumą przysługującą wierzytelności umieszczoną w zatwierdzonym spisie wierzytelności lub w tytule egzekucyjnym.
Nadzorca sporządza karty do głosowania, w których są wszystkie niezbędne informacje dla wierzycieli, tj. ilość rat spłat, ich wysokość, długość okresu rozliczeniowego, ewentualnie umorzenie części wierzytelności etc. Nadzorca obwiesza się w KRZ dzień głosowania wierzycieli oraz ustali godzinę, do której głos może zostać oddany.
W oznaczony dzień wierzycieli oddają swoje głosy poprzez system teleinformatyczny KRZ. Nadzorca zbiera oddane głosy oraz sprawdza, czy są prawidłowe, w razie wadliwości (na przykład brak pełnomocnictwa, brak zdolności do reprezentacji podmiotu, opóźniony głos etc.) głos będzie nieważny.
Układ będzie zawarty, jeżeli za jego przyjęciem wypowie się większość wierzycieli spośród ogólnej liczby głosujących wierzycieli, mających łącznie co najmniej dwie trzecie sumy wierzytelności. Gdy przesłanki do przyjęcia układu będą spełnione (ilość pozytywnych głosów wynosi 2/3) nadzorca układu to stwierdza.
Wierzyciel nie ma prawa głosu na podstawie wierzytelności, którą nabył w drodze przelewu lub indosu po otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego. Chodzi tu o sytuację, w której samo nabycie wierzytelności nastąpiło już po otwarciu postępowania, choćby wierzytelność powstała przed tym dniem.
Istotnym ułatwieniem dla wszystkich stron postępowania restrukturyzacyjnego jest prowadzenie sprawy w systemie teleinformatycznym KRZ (o którym mowa tutaj). Wierzycieli mogą przeglądać akta w KRZ, uprzednio składając wniosek o dostęp do nadzorcy. Oddawać głos poprzez KRZ. W każdej chwili sprawdzić aktualny etap sprawy.
PZU jest słusznym rozwiązaniem nie tylko dla dłużnika, lecz i dla wierzycieli. Gdy dłużnik nie ma mocy wywiązać się z zaciągniętych zobowiązań, a wierzycieli żądają zwrot należności, stwarza się sytuacja bezwyjściowa dla dłużnika, skutkiem czego najczęściej jest postępowanie upadłościowe. Upadłość charakteryzuje się pracochłonnością oraz długą trwałością, konsekwencją czego jest zbyt trudne zaspokojenie wierzytelności, w szczególności gdy brak jest majątku dłużnika. PZU sprzyja kontynuacji przedsiębiorstwa wraz ze spłatą wszystkich długów.