Pierwszym postępowaniem restrukturyzacyjnym wprowadzonym nową ustawą jest postępowanie o zatwierdzenie układu.
Postępowanie to jest przeznaczone dla funkcjonującego w obrocie przedsiębiorcy, który spełnia ciążące na nim zobowiązania, lecz na podstawie szacunkowych danych finansowych ma świadomość, że w najbliższym czasie nie będzie w stanie zaspokoić swoich wierzycieli. Przyczyny takiego stanu rzeczy mogą być różne (np. niepowodzenie istotnego kontraktu, które w niedługim czasie mogą przerodzić się w problemy z niewypłacalnością całego przedsiębiorstwa).
Postępowanie o zatwierdzenie układu będzie możliwe do wdrożenia jedynie w sytuacji, gdy suma wierzytelności spornych uprawniających do głosowania nad układem nie przekracza 15 % ogólnej sumy wierzytelności.
Najważniejszą zaś jego cechą jest przyznanie dłużnikowi uprawnienia (ale zarazem i obowiązku) do samodzielnego zbierania głosów wierzycieli w celu doprowadzenia do zawarcia układu przez dłużnika bez udziału sądu.
W celu przygotowania propozycji układowych, przeprowadzenia samodzielnego zbierania głosów i złożenia wniosku o zatwierdzenie układu dłużnik zobowiązany jest zawrzeć umowę o sprawowanie nadzoru nad przebiegiem postępowania z osobą posiadającą ku temu odpowiednie kwalifikacje (doradca restrukturyzacyjny).
Następnie dłużnik dokonuje ustalenia dnia układowego niezwłocznie po rozpoczęciu przez nadzorcę pełnienia swojej funkcji. Dzień układowy przypada nie wcześniej niż trzy miesiące i nie później niż dzień przed dniem złożenia wniosku o zatwierdzenie układu.
Uprawnienia wierzycieli do głosowania nad układem oraz skutki przyjętego układu określa się według stanu z dnia układowego. Układem mogą zostać objęte jedynie wierzytelności powstałe przed dniem układowym. Po ustaleniu dnia układowego dłużnik zbiera głosy na kartach do głosowania zawierających informacje wskazane w art. 213 ustawy Prawo restrukturyzacyjne. Głos wierzyciela zachowuje ważność, o ile wniosek dłużnika o zatwierdzenie układu wpłynął do sądu przed upływem trzech miesięcy od dnia oddania głosu.
Nadzorca układu udziela wierzycielowi na jego żądanie informacji o sytuacji majątkowej dłużnika i możliwości wykonania układu w zakresie, który jest potrzebny do podjęcia racjonalnej ekonomicznie decyzji o głosowaniu za albo przeciw układowi.
Co do zasady układ uważa się za przyjęty, jeżeli za jego przyjęciem wypowie się większość wierzycieli uprawnionych do głosowania nad układem, mających łącznie co najmniej dwie trzecie sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem. Dokładne zasady przyjęcia układu zostały określone w ustawie.
Sąd wydaje postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia układu w terminie dwóch tygodni od dnia złożenia wniosku o zatwierdzenie układu.
Od dnia wydania postanowienia w przedmiocie zatwierdzenia układu do dnia jego uprawomocnienia nadzorca układu wykonuje uprawnienia nadzorcy sądowego.
Postępowanie o zatwierdzenie układu jest przewidziane dla dłużników, którzy są w stanie dojść do porozumienia z większością swoich wierzycieli bez udziału sądu, a przy tym wykazują się odpowiednią determinacją w przeprowadzeniu restrukturyzacji swojego przedsiębiorstwa.